Τι μπορεί να πει κάποιος γι’ αυτή τη σειρά και να ακουστεί αρκετό;
Ό,τι εννοεί ο υπότιτλος του βιβλίου, αυτό ακριβώς συμβαίνει στο τέταρτο μέρος της μεγαλύτερης σειράς, που κλείνει την πρώτη περίοδο με ένα βιβλίο τόσο ανατρεπτικό όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Πάρα πολλές ανατροπές, εκεί που δεν το περιμένεις, σχέδια πολύπλοκα για το ποιος θα επικρατήσει, ένα αιματηρό κι αγωνιώδες παιχνίδι που σε γεμίζει με συναισθήματα… Πολλά και ποικίλα συναισθήματα.
Ο πρώτος κύκλος της σειράς κλείνει φαντασμαγορικά, όχι μονάχα με ένα τέλος το οποίο δεν φανταστήκαμε, (για πολλούς λόγους ανατρεπτικό), αλλά επειδή ολόκληρο το βιβλίο είναι μια παγίδα συναισθημάτων και ανατροπών. Η δημιουργός της σειράς κατέχει δικαίως τα πρωτεία της πιο ευφυούς και πολυδαίδαλης πλοκής, αλλά και του πιο πολύπλευρου μυθιστορήματος που έχουμε διαβάσει. Θέλει πολλή μαεστρία για να στήσεις κάτι τέτοιο και προφανώς πολλή εξυπνάδα.
Η Μαίρη Σγουρού μας απέδειξε πριν από δύο χρόνια πως ήρθε για να μείνει, δημιουργώντας μια ολόδική της πρωτότυπη συνταγή και μία σειρά που είναι εθιστική, που δεν σ’ αφήνει να πάρεις ανάσα. Οι εξελίξεις κλιμακώνονται σε κάθε βιβλίο και στο τέταρτο μέρος όντως, δεν παίρνεις ανάσα.
Γραφή μεστή, άμεση, σκληρή και ωμή πολλές φορές, με λυρικότητα μονάχα στα σημεία που χρειάζεται. Οι πιο μισητοί και οι πιο αγαπημένοι χαρακτήρες βρίσκονται σε αυτή τη σειρά. Το ταλέντο της δημιουργού να σε κάνει να αγαπάς μισητούς χαρακτήρες και να παίζει με τα συναισθήματά σου που αλλάζουν διαρκώς, είναι κι αυτό μέσα στα πολλά ταλέντα που διαθέτει. Δένεσαι, νευριάζεις, λυπάσαι, μισείς, αγαπάς. Άρτια ψυχογραφήματα, βάθος και ιστορίες που συγκινούν, ενώ άλλες σοκάρουν.
Πολλές αγαπημένες στιγμές και δεν θα σταθώ στη σκηνή με το «χαρτί» που έκλαψα πολύ και που είναι αυτονόητο ότι χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά (με μια ατάκα στο τέλος που τσακίζει), αλλά στο plot twist στο «καράβι» και όσα σχέδια… δεν ήταν τελικά αυτό που φαίνονταν, με τα Παιγνίδια των Παιγνίων να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο σε πολλά σημεία. Κύκλοι που επιτέλους κλείνουν, για άλλους καλά, για άλλους όχι και τόσο.
Το ταξίδι της Πρώτης Περιόδου μας έβαλε σε έναν κόσμο, στον κόσμο που έστησε περίτεχνα και άρτια η δημιουργός του, αρχικά δειλά, μέχρι να γνωρίσουμε ποιοι τον απαρτίζουν και τι αποζητούν, ενώ κάθε βιβλίο μας έφερνε πιο κοντά στην κορύφωση. Και το τέταρτο μέρος είναι μια μεγάλη συναισθηματική και ανατρεπτική κορύφωση, χωρίς να είμαι πουθενά υπερβολική.
Στη «Μια Αναπνοή», Όλα Αναιρούνται και Όλα Ανατρέπονται από την πρώτη στιγμή, αλλά δεν είναι για όλους. Το ταξίδι είναι ωμό, σκληρό, γεμάτο όμως συναισθήματα, μαθήματα, καταστάσεις που ο αναγνώστης καλείται ασυναίσθητα να πάρει μέρος και να διαλέξει πλευρά. Δεν υπάρχουν καλοί ή κακοί, υπάρχουν οι επιλογές που σε κάνουν αυτό που είσαι. Γιατί: «Ο χειρότερος εχθρός είναι ο εαυτός σου».
Διαβάζεται απνευστί και συστήνω αυτή τη σειρά ανεπιφύλακτα. Αποφεύγω να λέω τη λέξη «συγκλονιστικό», διότι έχει γίνει κλισέ, αλλά εδώ πρέπει να το πω! Συγκλονιστικό!
Πάρα πολλά συγχαρητήρια, κ. Μαίρη Σγουρού. Σου αξίζουν χίλια μπράβο για ό,τι έχεις δημιουργήσει και είναι τεράστιο.
